w czasie i przestrzeni

См. также в других словарях:

• na przestrzeni — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem, ofic. {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na czas trwania czynności; w ciągu, w czasie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na przestrzeni ostatnich lat miasto pozyskało nowe tereny pod zabudowę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciągłość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. ciągłośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} istnienie, występowanie w sposób nieprzerwany, ciągły (w czasie lub przestrzeni) procesów, przemian; trwanie; także: istnie jący bez przerw związek pomiędzy następującymi… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• o — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę o» ∆ O kreskowane «litera ó oznaczająca brzmienie u, stosowana przede wszystkim w wypadkach, gdy samogłoska ta wymienia się z o, np. wóz wozy» 2. «samogłoska ustna wymawiana przy niewielkim wzniesieniu tylnej… …   Słownik języka polskiego

• od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …   Słownik języka polskiego

• Jan Czekanowski — (October 8, 1882 ndash;July 20, 1965) was a Polish anthropologist, statistician and linguist.LifeHe attended school in Warsaw but was transferred to Latvia, where he finished his education 1901. He then entered a university in Zurich in 1902;… …   Wikipedia

• On-Off — Studio album by Marcin Rozynek Released September 11, 2006 Genre Rock Length …   Wikipedia

• elektroakustyka — ż III, CMs. elektroakustykayce, blm «dziedzina techniki zajmująca się zagadnieniami przetwarzania energii akustycznej w elektryczną (np. w mikrofonach) i odwrotnie (np. w głośnikach) oraz przenoszeniem przebiegów akustycznych w czasie i… …   Słownik języka polskiego

• nieciągły — «nie mający ciągłości, ciągnący się z przerwami, lukami (w czasie lub przestrzeni); przerywany» Linia nieciągła. Widmo nieciągłe. Ruch nieciągły. ∆ mat. Funkcja nieciągła «funkcja, której wykres nie jest linią ciągłą» …   Słownik języka polskiego

• początek — m III, D. początektku, N. początektkiem; lm M. początektki 1. «to, od czego się coś zaczyna w czasie lub przestrzeni; rozpoczęcie (się) czegoś, pierwszy moment, pierwszy punkt» Dobry, zły, trudny, łatwy początek. Ciekawy, nudny początek powieści …   Słownik języka polskiego

• połowa — ż IV, CMs. połowawie; lm D. połowałów 1. «jedna z dwu równych części jakiejś całości; potocznie jedna z dwu zbliżonych wielkością części danej całości» Połowa domu, majątku, gospodarstwa. Połowa zebranych to ludzie młodzi. Połowę kłopotów, spraw… …   Słownik języka polskiego